دست پیچ
قبل از دوران مجازی شدن عکاسی برای تمرین یکسری فیلم سیاه و سفید با حساسیت ۲۰۰ بود که کارخانه ای نبود معمولا دست ساز بود و با مشقت تولید می شد که بهش میگفتن دست پیچ
دست پیچ
قبل از دوران مجازی شدن عکاسی برای تمرین یکسری فیلم سیاه و سفید با حساسیت ۲۰۰ بود که کارخانه ای نبود معمولا دست ساز بود و با مشقت تولید می شد که بهش میگفتن دست پیچنزدیک به ربع قرن تغییر!
سلام
سال 76 سال خاصی بود، سال کنکور ما متولدین 57 و 58 بود، و البته بازماندگان از سال های قبل تر؛ آن سال ها در شروع نهضت افزایش سطح علمی جامعه کنکور بزرگترین سدی بود که یک دانش آموز را تبدیل به سرمایه علمی کشور یا سرباری برای آینده مملکت می نمود (البته در ذهن آن روزهای ما این تلقی غالب بود و تبلیغات هم همین را القا می کرد).
خلاصه آن سال ها چگونه گذشت بماند اما جلسه کنکور مرحله اول برای من یاد آوری خاصی دارد دوست عزیزم کاوه که الان در یکی از کشورهای غربی در حال زندگی است شب قبل کنکور خوابی دیده بود که من در همان رشته هوافضای دانشگاه مالک اشتر که می خواهم و خودش هم در رشته مکانیک دانشگاه صنعتی (اصفهان) قبول شده، صبح درب حوزه امتحانی همدیگر را دیدیم و آن خواب را برای من تعریف کرد و بر آرامشی که آن روزها بیشترش را مدیون آقای مسگر زاده نامی بودیم را بیشتر نمود.
در شروع آن جلسه نظر سنجی را که دادند برای کم کردن استرس مکانی شروع به نوشتن وضعیت جلسه در برگه پشتی آن کردم: "جلسه سرنوشت سازی برای بسیاری از ما هاست استرس در حرکات و سکنات بعضی از ماها کاملا پیداست کاوه در نزدیکی من است و البته من و او شاید آرامترین این جمع هستیم بعضی از شدت استرس مدت هاست موهایشان را کوتاه نکرده اند و این در حالیست که ما به توصیه آقای هنرمند معلم هندسه عزیزمان دو روزیست به بازی و تفریح مشغولیم ....."
دیروز سر جلسه امتحان اما من نفر آخر سالن بودم تقریبا بجز بعضی جوانتر ها هیچکس استرس نداشت و نکته جالب این بود که از موهای پرپشت و ژولیده تقریبا ربع قرن پیش خبری نبود و در عوض از انتهای سالن می شد کله های بسیار روشن و یا گاها نیمه روشن بسیاری را دید!
اولین نکته در هنگام پر کردن نظر سنجی همین بود که در نظرم خیلی خوش آمد
پی نوشت : این روزها در سلمانی از آخرین لحظاتی که آینه را برای دیدن پشت سر می گیرد و دایره کم موی پشت سرم پیدا می شودمتنفرم