ایستگاه صلواتی/ موکب

سلام

امسال محرم تعداد ایستگاه های صلواتی (هیئتی/موکب ها) در شهر ما اصفهان بسیار بیشتر از سال گذشته بود و بسیار هم فعالتر؛ پیدا بود سیل عشاقی که سال گذشته اربعین را درک کرده اند تاثیر گذاشته و شروع به پذیرایی ساده و سرپایی از عزاداران حسینی نموده اند و لذت افزونه کردن شوق و خدمات خالصانه و بی ریا و بی تکلف را درک کرده اند و در حال ازدیاد این شور اند.

اما 2 تا عیب بزرگ جلوه گر بود که قابل تذکره

1- مشابه عراقی ها از بلندگو و سینه زنی های خاص استفاده می کردند که اگرچه در عراق می چسبد ولی مورد پسند بنده نبود  به 3 دلیل اول آنکه در محلات اجرا می شد و به وضوح می توانست باعث آزار اهل محل باشد این بلندگوها دوم آنکه با توجه به نوع سلوک مردم ما شور خوب بود ولی ای کاش به جای شور و سینه زنی و عزاداری از سخنرانی در باب مفاهیم عاشورا استفاده می کردند انصافا یکی از این ایستگاه ها که اینکار را کرده بود بنا بر گفته شاهدان محل ایست و تدبر شده بود حالا اینکه چقدر و چگونه جای کار دارد سوم که از همه آزار دهنده تر است استفاده از سرودهای عربی بود که خیلی عجیب بود و ....!

2- خطر چشم و هم چشمی آنهم در شهری که سابقه تاریخی چشم و هم چشمی اش به نقل اساتید در سفرنامه ناصر خسرو آمده است (چیزیشبیه این مضمون که امشب مهمان مردم فلام محله اصفهان بودم پارچه زربفت زیر دیگ غذا گذاشته بودند و وقتی پرسیدم چرا گفتند دیشب که ساکن فلان محله بودی چوب آبنوس برای مهمان عظیم الشانی چون تو در زیر دیگ نهاده بوده اند و ما کم از آنان نیستیم" برای مثال ایستگاه/موکب ی  افتخار می کرد که از عراق چای وارد کرده تا عزاداران حال و هوای چای عراقی را بچشند و شورشان برای اربعین بیشتر شود البته به ایشان که قصد خیر و نیت خالص داشته اند دست مریزاد گفته و از ایشان تشکر هم می کنیم؛ اما این را هم یادآور می شوم که در عراق چای خوبی به عمل نمی آید و بخصوص مقدار تولیدش بسیار کمتر از مصرفش است و چای عراق اکثرا وارداتی از چین است حالا بماند که حتی در زمان های قدیم و دولت نامیمون بعثی تنها کالایی که همیشه جزو اقلام وارداتی عراق بوده چای بوده! این از جهت احتمالی باز شدن باب چشم و هم چشمی  که نیت خالصانه را زیر سوال می برد و البته مهمتر از آن از جهت تقلیدنامتناسب باید دقت شود در آن.