دست پیچ

دست پیچ

قبل از دوران مجازی شدن عکاسی برای تمرین یکسری فیلم سیاه و سفید با حساسیت ۲۰۰ بود که کارخانه ای نبود معمولا دست ساز بود و با مشقت تولید می شد که بهش میگفتن دست پیچ
دست پیچ

دست پیچ

قبل از دوران مجازی شدن عکاسی برای تمرین یکسری فیلم سیاه و سفید با حساسیت ۲۰۰ بود که کارخانه ای نبود معمولا دست ساز بود و با مشقت تولید می شد که بهش میگفتن دست پیچ

سبایکر

سلام

امسال برای اولین بار با موکب هایی برخورد کردم که نامشان "شهدای سبایکر" بود البته شاید سال های گذشته هم بوده باشند ولی هم من ندیده بودم هم امسال تعدادشون اونقدر زیاد شده بود که به چشم بیایند، پیدا بود که برای مردم عراق کم کم کشته شده های پایگاه اسپایکر موصل تعریف جدیدی پیدا کرده.

ملت عراق که در 6 دهه اخیر تمام دولت هایی که بر شان حکومت کرده اند از نوع کودتایی و دیکتاتوری و در نهایت حاکم اشغال کننده بوده عادت کرده اند که کشته بدهند برای مطامع و خواسته های دیکتاتورها و یا بدون دلیل فقط به خاطر اشغال شدن کشورشون و تازه داشته اند حکومت داخلی مبتنی بر مبانی عقلی و غیر دیکتاتورانه را تجربه می کرده اند که ناگهان از سوی دیکتاتورهای دموکراسی نقاب معضلی به نام داعش بر آنها تحمیل شده و تا اشغال پایتخت شان پیش رفته است.

در اثر اولین حرکت این معضل جدید ناگهان 1500 نفر از جوانانشان را که در حال آموزش دفاع بوده اند به ناجوانمردانه ترین شکل از دست داده اند و در 3 سال اخیر تا به خود بجنبند بسیج مردمی تشکیل بدهند و کمک کنند به آزادی کشورشان از چنگال این دژخیمان کم کم کشته داده اند و معنی شهید را فهمیده اند.

تازه توانسته اند، یاد بگیرند برای خودشان و دفاع از ملت خودشان بدون دخالت و توجه به خواسته های دیکتاتورها و فرعون ها شهید بدهند پیروزی بدست بیاورند و افتخار آفرین باشند، البته و صد البته نه اینکه بلد نبوده اند بلکه باز یادگیری و یادآوری همگانی اتفاق افتاده است در سایه این یادگیری اتحاد بیشتری در میان این ملت  اتفاق افتاده و حالا یاد آن کشته های اولین که شهید دفاع بوده اند برای این بیداری روشنگر و الهام بخش است.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.