دست پیچ
قبل از دوران مجازی شدن عکاسی برای تمرین یکسری فیلم سیاه و سفید با حساسیت ۲۰۰ بود که کارخانه ای نبود معمولا دست ساز بود و با مشقت تولید می شد که بهش میگفتن دست پیچ
دست پیچ
قبل از دوران مجازی شدن عکاسی برای تمرین یکسری فیلم سیاه و سفید با حساسیت ۲۰۰ بود که کارخانه ای نبود معمولا دست ساز بود و با مشقت تولید می شد که بهش میگفتن دست پیچسبک زندگی بی دغدغه
سلام
۲ سال است طعم خوش زندگی بی دغدغه را در ایام اربعین می چشم، زندگی با، یا حتی بدون کوله بدون آنکه دغدغه هزینه ها دایما سد راهم شود، زندگی با محبت، زندگی با جیب های خالی از کلید، زندگی به سبک عابری که نمی خواهد بماند، زندگی به سمت هدف مشخص و والا، زندگی با حضور میلیون ها هم هدف، زندگی با مهیا شدن هرچه نیاز است در زمان خودش بدون نیاز به دغدغه، زندگی با حداقل بداخلاقی اجتماعی یا اصلا بدون بد اخلاقی اجتماعی.
زندگی با برنامه ریزی سیال و بدون دغدغه ی کمبود منابع؛ البته شاید بعضی بگویند خوب معلوم است سربار دیگران شدن خوشی هم دارد ولی این سرباری نیست، انتقال این مفهوم شهودی در قالب کلمات سخت است، ولی هرکس در آن صحنه حاضر شود و وضع آن مردم را ببیند و برود در اوضاع اقتصادی آن جامعه تحقیق کند شاید کمی بفهمد منابع این زندگی از جای دیگر است از همانجایی که شاید مفهوم برکت را بتوان بر آن نهاد؛ راستی زندگی با برکت.
از روزی که آمده ام کلیدهای خانه که ملکیت مرا از دیگران متمایز می سازد در جیبم سنگینی می کند همانطور که در سفرهای خارج از کشور مجوز ها و بعضا کلیدهای هتل همین کار را می کند این ملکیت با اضافه شدن کلید خودرو امروز سنگین تر شد.
در روایتی در مورد آخر الزمان آمده پس از استقرار حکومت حق انسانها نیازشان رابدون اطلاع(یا شاید اجازه) از جیب برادران دینیشان برمی دارند و آنها هم ناراحت نمی شوند؛ زندگی بدون ملکیت.
پی نوشت: عدم ملکیت منجر به عدم حریم و حرمت البته نمی شود ولی دغدغه مند هم نمی شود چون همه منابع از سوی برکت آفرین است