فدا ها ابوها

سلام

می دونم ایام شادی زادروز مادر امت است و نباید تلخ نوشت ولی وقتی مادرها قلب همه اند مادر ها مغز زندگی اند، زندگی بی مادر آدم رو به تلخی می کشونه.

ببخشید اگر یک مادر ببینه فرزندانش دارند خطا می کنند چه جوری بیدارشون کنه تا آدم بشوند، اگر مادر یک امت ببینه به پدر امت داره توهین میشه، اگر ببینه  بابت خطاکاری بچه شیطونای امت چه بلایی سر یک امت میاد، چه تفرقه ای ایجاد میشه، چه کشتارهایی، چه کج فهمی هایی چه ... ؛ آیا حق نداره بخواهد امت آدم بشوند، آیا این مادر حق نداره تا وقتی امت آدم نشدند و دست از کج روی بر نداشتند بگه قبرم مخفیه؟ بگه بی مادری را بچشید؟  البته این کارش یک تنبههِ نه تنبیه، از مادر تنبه صادر میشه نه تنبیه.