دست پیچ
قبل از دوران مجازی شدن عکاسی برای تمرین یکسری فیلم سیاه و سفید با حساسیت ۲۰۰ بود که کارخانه ای نبود معمولا دست ساز بود و با مشقت تولید می شد که بهش میگفتن دست پیچ
دست پیچ
قبل از دوران مجازی شدن عکاسی برای تمرین یکسری فیلم سیاه و سفید با حساسیت ۲۰۰ بود که کارخانه ای نبود معمولا دست ساز بود و با مشقت تولید می شد که بهش میگفتن دست پیچمردی که ندونه پر کلاش چیه مرد نیست
سلام
شنبه طبق عادت کارمندان تنبل 2 هفته تعطیل، علی رغم آنکه شب زود خوابیدم بازهم به سرویس نرسیدم، خلاصه BRT و تاکسی تنها راه رسیدن به کار بود. در تاکسی راننده که با توجه به مسیر حدس می زد در کار با مواد اولیه خارجی سر و کار دارم با یک لحن ویژه ای پرسید " آقا! حالا که توافق شده!! و تحریم ها را برداشتند!!! قیمت فلزات چی میشه؟ میاد پایین؟" البته چشم های من چهار تا شد، دقیقا عین کارتون ها، ولی با خونسردی پرسیدم:" چطور ؟"، فهمیدم قصد خرید میلگرد برای تکمیل ساخت خانه ای که برای پسرش می سازد دارد. فارق از جواب اقتصادی که بهش دادم، گفتم: "آقا گیرم تحریم ها را هم برداشتند، گیرم قیمت فلزات و مواد اولیه مورد نیاز کمتر شد و زودتر بدستمون رسید، مهم اینه که اراده برای تبدیل و ارزش افزوده در داخل روش باشه، وگرنه جنس خارجی از بهترین نوعش را وارد می کنیم و اروپایی ها اعتراض می کنند چرا به آمریکا فحش می دید ولی سطح تجارت تون با آمریکا بیشتر از ماست و این وسط کارگر ایرانی بدبخت میشه۱؛ گیرم تحریم را برداشتند مشکل دان مرغ و تولید محصولات کشاورزی استراتژیک که کاری به خارجی ها ندارد، مشکل از خودمون است، که نمی دانیم در درون چه داریم و چه می خواهیم"
اگر ملتی غذایش و پوشاکش را دیگری تامین می کند نباید انتظار آزادی از دست دشمنش را داشته باشد.
۱ خودتون بگردید کی این اتفاق افتاده نخواهید زبان سرخ و سر سبز بشود
عنوان نوشت: یک قسمت از سخن خاله سارا خطاب به مراد بیگ در سریال روزی روزگاری